تشخيص خودكار جست هاي بلوط ايراني بر روي تصاوير هوايي با استفاده از الگوريتم تقسيم بندي حوزه

تاج درختان معرف ويژگي هاي مهمي براي تشخيص گونه هاي درختي از جمله نوع و فرم رويشي آن ها مي باشد. از اين رو نياز به شناخت و استفاده از مؤلفه هايي است كه بتوانند ساختار تاج درختان را تشريح نمايند. اين پژوهش با هدف ارزيابي نتايج اعمال الگوريتم تقسيم بندي حوزه بر روي تصاوير هوايي UltraCam-D براي تشخيص خودكار تعداد جست هاي درختان بلوط ايراني (Quercus branti Lind) در مقايسه با نتايج حاصل از روش آماربرداري زميني، در منطقه زاگرس جنوبي انجام شد. در روش آماربرداري زميني تعداد پايه هر درخت شمارش و ثبت گرديد. جهت تشخيص خودكار تعداد جست هاي درختان بلوط ايراني، الگوريتم تقسيم بندي حوزه با برنامه نويسي در محيط نرم افزار متلب بر روي تصوير مذكور اعمال شد. صحت كلي و ضريب كاپا در ارتباط با برآورد دقت الگوريتم تقسيم بندي حوزه جهت تشخيص تعداد قله تاج درختان يا به عبارت ديگر تعداد جست هاي درختان بلوط ايراني به ترتيب 60 و 55 درصد بدست آمد.