مديريت منابع در شرايط بحران

بلاياي طبيعي مانند زلزله حوادث بيسابقه اي هستند كه زندگي هاي بسياري را مي گيرند. مديريت بحران در حمل و نقل عبارت است از برنامه ريزي، سازماندهي، هدايت، هماهنگي، اجرا و كنترل فعاليت هاي لازم يا مطلوب در شبكه حمل و نقل در راستاي غلبه يا كاهش آسيب هاي ناشي از بروز بحران هاي محتمل و يا كاهش احتمال وقوع بحرانها با در نظر گرفتن چرخه حياتي بحران . برنامه ريزي، سازماندهي و هدايت منابع در هنگام بحران از موضوعات اساسي در مديريت بحران قلمداد ميشود. هنگامي كه يك زلزله رخ مي دهد، اولويت اصلي در مديريت اين وضعيت ارسال كمك هاي امدادي به كساني كه نياز به كمك دارند مي باشد. لذا ضرورت برنامه ريزي و آمادگي قبلي بعنوان بخشي از اقدامات پيشگيرانه مطرح ميباشند. در مسئله كمك رساني به آسيب ديدگان زمان حضور نيروهاي كمك رسان جهت دسترسي به افراد نيازمند كمك در زير آوار بسيار مهم است و با گذشت زمان احتمال زنده ماندن افراد در زير آوار كاهش مييابد در اين پژوهش اقدام به تعيين تابع زندگي بخش با در نظر گرفتن يك و دو منبع صورت گرفته است. براي در نظر گرفتن زمان حضور و احتمال زنده ماندن افراد از تابع زندگي بخش استفاده ميشود. . اين مطالعه اهميت زمان رسيدن منابع به مناطق بحراني را نشان مي دهد.