شناسايي راهكارهاي كاهش فرسودگي تحصيلي از ديدگاه استادان و دانشجويان نظام آموزش عالي كشور

پژوهش حاضر به منظور شناسايي راهكارهاي كاهش فرسودگي تحصيلي از ديدگاه دو كنشگر اصلي دانشجويان و استادان) در نظام آموزش عالي كشور انجام شد. اين پژوهش از لحاظ پارادايم، كيفي؛ از نظر هدف، كاربردي؛ و در گردآوري و تحليل داده ها، توصيفي- پيمايشي بود كه با استفاده از روش دلفي انجام شد. جامعه مورد مطالعه در اين پژوهش شامل دانشجويان و استادان نظام آموزش عالي كشور بودند. معيارهاي انتخاب اعضاي پنل دلفي در اين مطالعه مواردي نظير داشتن تخصص، دانش و تجربه كاري در زمينه موضوع بودند. براي اين منظور، با مراجعه به سايت دانشگاهها و مراكز تحقيقاتي مختلف و بررسي رزومه علمي اعضاي هيأت علمي آنها و همچنين، مراجعه به مجلات مختلف در مباحث مذكور و پرس و جو از افراد مختلف (نمونه گيري گلوله برفي)، تعداد 46 متخصص به عنوان اعضاي پنل دلفي (مشاركت كنندگان در اين مطالعه شناسايي شدند. در ادامه پس از اجراي سه دور، تعداد 32 راهكار شناسايي شد كه دو - سوم مشاركت كنندگان نسبت به اهميت آنها براي كاهش فرسودگي تحصيلي در بين دانشجويان نظام آموزش عالي كشور توافق داشتند. راهكارهاي شناسايي شده در قالب هشت سياست كلي شامل: «بازنگري مستمر و مداوم دروس، سرفصل ها و اهداف برنامه هاي درسي مختلف متناسب با نياز جامعه»، «تلاش در جهت كاربردي كردن مطالب و محتواي درسي»، « اصلاح نظام پذيرش و ارزشيابي دانشجويان در نظام آموزش عالي»، «تلاش در جهت جذب و پذيرش استادان مجرب و توانمندسازي آنها از طريق برنامه هاي مختلف»، «اصلاح و بازنگري در رويه ها و خط مشي هاي نظام آموزشي كشور به منظور ارتقاي كيفيت آن»، «تلاش در جهت توسعه عوامل حمايتي انگيزشي در نظام آموزش عالي»، «اصلاح فرهنگ علم آموزي در جامعه» و «تدوين دستورالعملي جامع و كاربردي براي مبارزه با تقلب و بي اخلاقي هاي علمي» به سياستگذاران و برنامه ريزان و مديران نظام آموزش عالي كشور پيشنهاد شدند.