چالشهاي پيش روي بين المللي شدن دانشگا هها و سياستگذاري مناسب در جهت رفع موانع آنها

جهاني شدن اشاره به روندهاي جاري و آتي در عرصه هاي اقتصادي - آكادميك دارد، در حاليكه بين المللي شدن عبارتست از سياستها و اقداماتي كه نهادها، نظامهاي آكادميك و حتي افراد دنبال مي كنند تا بتوانند در فرآيند جهاني شدن حضور داشته باشند. جهاني شدن با پيدايش حوزه هاي جديد و، اقتصاد موسوم به اقتصاد دانشي و تحولات ناشي از سياستگذاري علم و فناوري ديگر فرايند ساده اي نيست، بلكه سيستمي پيچيده است كه تمام احاد جامعه را در بر مي گيرد . با توجه به اهميت روزافزون موضوع بين المللي شدن نهاد آموزش عالي به عنوان يكي از الزامات پديده جهاني شدن، شناخت موانع پيش رو در اين مسير، گامي است براي سياستگذاري مناسب در جهت رفع چالش ها و تحقق آموزش عالي بين المللي كه به زعم بسياري از تحليل گران گامي اساسي براي تحقق توسعه پايدار و صلح است. حركت به سوي بين المللي شدن آموزش عالي مستلزم درك و پذيرش مجموعه اي از پيش نيازهاي فكري و ذهني مي باشد. پذيرش اين واقعيت كه مي بايست ميان فرهنگهاي مختلف يك گفتمان مشترك ايجاد گردد و اين گفتمان جز با احترام متقابل بين فرهنگها شكل نخواهد گرفت و شكل گيري چنين گفتماني همچنين نيازمند در پيش گرفتن رويكردي انعطاف پذير براي مواجهه با چالشها و مسائل پيش رو خواهد بود. نكته حائز اهميت در بين المللي شدن نظام آموزش عالي آن است كه اين فرآيند مطابق با اصول استاندارد صورت بگيرد و مي بايست مجموعه اي از اصول، قواعد و قوانين براي تنظيم تعاملات كه بايد در اين راستا صورت پذيرد، وجود داشته باشد. در راستاي پاسخگويي به مسأله چالش هاي پيش روي نهاد آموزش عالي، در اين پژوهش به بررسي مسائل موجود در بخش آموزش و برنامه درسي (اعم از محتوا و روش هاي تدريس)، پژوهش و تحقيقات دانشگاهي، مسئوليتهاي اجتماعي و فرهنگي دانشگاه و ارتباطات ميان دانشگاهي و فعاليت هاي در پيش گرفته شده توسط وزارت علوم، تحقيقات و فناوري خواهيم پرداخت. هدف از پژوهش پيش رو بررسي شرايط، موانع و چالش هاي موجود در راستاي برنامه ريزي و سياستگذاري دقيق و ارائه طرحي راهبردي براي استفاده از فرصت ها و امكانات در دسترس در مسير بين المللي شدن آموزش عالي است؛ تا از اين رهگذر بتوانيم به ارائه طرحي راهبردي براي دستيابي به اين مهم مبادرت ورزيم.