تاثير گرانولهاي نانوجاذب هورمون اتيلن با بسترهاي زئوليتي، بر افزايش عمر انبارماني و خصوصيات كيفي ميوه كيوي رقم "Hayward"

توليد دروني گاز اتيلن و با حضور بيروني اين گاز در محيط به عنوان يكي از اصلي ترين دلايل و عوامل ضايعات پس از برداشت و كاهش عمر انبارماني بسياري از ميوه ها از جمله كيوي عنوان شده است. اين هورمون باعث رسيدگي زودهنگام افزايش حساسيت به بيماري هاي قارچي و باكتريايي و كاهش عمر انبارماني كيوي مي شود. به منظور بررسي اثر ذرات نانوجاذب اتيلن بر كاهش ضايعات انباري اين ميوه، آزمايشي شامل تيمارهاي استفاده از بسته هاي كوچك حاوي گرئولهاي نانوجاذب در هر جعبه و با استفاده از دستگاه جاذب، استفاده از بسته هاي كوچك گرانولهاي نانوجاذب بدون دستگاه جاذبه استفاده از دستگاه جاذب بدون بسته هاي كوچك حاوي گرتوهاي جاذب و تيمار شاهد (بدون دستگاه جاذب و بدون بسته هاي كوچك حاوي گرانولهاي جاذب اجرا شد. اندازه گيري صفات پريكس، pH، سفتي بافت، درصد افت وزني و شاخص ظهور ناحيه سفيدرنگ در مركز ميوه به مدت 4 ماه در سردخانه انجام شد. مقايسه ميانگين ها نشان داد كه بيشترين سنتي بافت (30/1)، كمترين ميزان ظهور ناحيه سفيدرنگ در مركز ميوه (شاخص 4) و كمترين مقدار pH (3/84)، درصد مواد جامد محلول آب ميوه (12/875) و افت وزني (5/7) مربوط به تيمار استفاده از دستگاه جاذب اتيلن به همراه بسته هاي جاذب اتيلن بوده و بالعكس كمترين سفتي بافت (4/09) و بيشترين ميزان ظهور ناحيه سفيدرنگ در مركز ميوه (شاخص 1/5)، بيشترين مقدار (pH (4/02، درصد مواد جامد محلول آب ميوه ( 14/875) و افت وزني (10/44) مربوط به تيمار بدون استفاده از دستگاه و يا بسته هاي جاذب اتيلن بود