توصيف ويزگي هاي زئوليت هاي طبيعي و ارزيابي پتانسيل آنها به عنوان جاذب هاي آمونياك

اتلاف نيتروژن از طريق عمل تبخير آمونياك از كودهاي نيتروژني و فضولات حيوانات مي تواند يك مشكل جدي محيطي باشد. يك راه براي كاهش اين اتلاف استفاده از اصلاح كننده ها است كه مي تواند يون آمونيوم (NH4) يا گاز آمونياك (NH3) را جذب كند. افزودن اين اصلاح كننده ها به خاك به مي تواند به آزاد سازي تدريجي آمونيوم منجر شود كه شكل قابل استفاده نيتروژن براي گياه را فراهم مي كند يك گروه بالقوه از اصلاح كننده ها كه مي توانند به كار روند زئوليت ها هستند. زئوليت ها، مواد معدني سيليكات آلومينيوم هيدراته( آبدار) هستند كه او 4 SI با اشتراك اتم هاي اكسيژن به شكل يك ساختار چهارچوب سه بعدي، به هم متصل شده اند. اين ساختار چهارچوب، كانالهاي اتصالات داخلي دارد كه از ميان آنها كاتيونهاي خاكهاي قليايي و داراي خاصيت قليايي (براي نمونه * Sr2 * Mg * K * ، Na و **Ba) و مولكول هاي آب مي تواند عبور كنند. اين كاتيونها بار منفي در زئوليت ايجاد شده با جانشيني +Al3 و Fe با *Si4 در چهار ضلعي خنثي مي كنند ميزان جانشيني در چهار ضلعي ظرفيت تبادل كاتيوني (CEC) زئوليت را تعيين مي كند.