كلينوپتيلوليت و استفاده از آن براي رشد گياه

جمعيت جهان در حال حاضر حدود 65 ميليارد نفر است و مقدار آن همچنان رو به افزايش است. به موازات افزايش جمعيت، تلاش براي بهبود دادن روشهاي توليد غذا و فائق آمدن به نياز تنوع طلبي انسانها افزايش پيدا كرده و در نتيجه روشها مدرن جايگزين روشهاي سنتي مي شوند. اين موضوع هم در كشورهاي در حال توسعه و هم در كشورهاي توسعه يافته كه انرژي و سرمايه هاي طبيعي ارزشمند هستند، يك مسئله مهم به حساب مي آيد. [23] در بخش كشاورزي محققين تلاش خود را در جهت انتخاب گياه مناسبه بهره وري بيشتر از كودها و يا تغذيه كننده هاي تجاري و بهتر استفاده كردن از آب و خاك متمركز نموده اند. در همين راستا، گياه به گلخانه كه محيطي همانند سازي شده از طبيعت بود آورده شده بذرهاي اصلاح شده با قدرت رشد و عملكرد بالا به توليد تجاري رسيدند، كمبودهاي خاك براي رسيدن به سطح ايده آل با كودهاي شيميايي جبران شد و در سيستم هايي خاك از محيط رشد گياه حذف شد و بستر آبكشت جايگزين آن گرديد. به دنبال اين جايگزيني مشكل ضايعات دور ريختني مطرح شد [15] كه منجر به تقاضا براي استفاده از محصولات قابل بازيافتي در بستر شد. در ادامه، انواع بسترهاي جديد و مواد جايگزين خاك براي به حداكثر رساندن توان توليد گياه به دنياي كشاورزي معرفي گرديد. از جمله اين مواد، كريستالهاي گروه ژئوليت هستند كه اميد مي رود بتوان از خواص مفيد آنها در بستر رشد گياه استفاده نمود.