تاثير آموزش مبتني بر بازي هاي گروهي بر خودتنظيمي، سلامت روان و خودپنداره دانش آموزان داراي اختلال يادگيري دوره دوم ابتدايي شهرستان ساري

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير آموزش مبتني بر بازي هاي گروهي بر خودتنظيمي، سلامت روان و خودپنداره دانش آموزان داراي اختلال يادگيري دوره دوم ابتدايي شهرستان ساري بود. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري آن را، كليه دانش آموزان داراي اختلال يادگيري دوره دوم ابتدايي شهرستان ساري تشكيل مي دادند كه به دليل نيمه آزمايشي بودن پژوهش، تعداد 30 نفر (15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه كنترل) با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري داده ها از پرسش نامه خودتنظيمي بوفارد و همكاران (1995) با 14 سوال، پرسش نامه سلامت روان گلدبرگ با 28 سوال و پرسش نامه خودپنداره منداگليو و پي ريت (1995) با 24 سوال استفاده شد. روايي صوري و محتوايي ابزارها به تاييد متخصصان رسيد و پايايي آنها با استفاده از آزمون ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسش نامه خودتنظيمي 0/88، سلامت روان 0/86 و خودپنداره 0/765 بدست آمد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي تحليل كواريانس تك متغيره و چند متغيره استفاده شد. نتايج نشان داد كه؛ آموزش مبتني بر بازي هاي گروهي به طور معناداري موجب بهبود خودتنظيمي، سلامت روان و خودپنداره دانش آموزان داراي اختلال يادگيري دوره دوم ابتدايي شهرستان ساري شده است.