اثر بخشي روش درماني حساسيت زدايي به واسطه حركات چشم و بازپردازش (EMDR) بر كاهش ميزان اضطراب دانش آموزان پسردوره متوسطه دوم

هدف پژوهش حاضر، اثربخشي روش درماني حساسيت زدايي به واسطه حركات چشم و بازپردازش بر كاهش ميزان اضطراب امتحان دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم بوده است. در چارچوب يك پژوهش آزمايشي با پيش آزمون- پس آزمون 473 نفر از دانش آموزان پسر دوره متوسطه مورد آزمون قرار گرفتند از بين افرادي كه در آزمون اضطراب امتحان (ابوالقاسمي و همكاران، 1375) نمره بالايي كسب كرده (96 نفر) به صورت تصادفي تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت كاملا تصادفي در گروه آزمايشي (روش درماني EMDR) و گروه كنترل قرار گرفتند. روش هاي درماني اين پژوهش كه يك طرح تجربي بود طي هشت جلسه 45 دقيقه اي (هفته اي يك جلسه) بر روي گروه درماني به اجرا در آمده و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرده است. اجراي پس آزمون بر روي گروه آزمايشي و گروه كنترل در يك زمان يعني در جلسه آخر مداخله درماني اجرا شد. داده ها به كمك تحليل كوواريانس (ANCOVA) تجزيه و تحليل شدند. نتايج حاكي از آن بود كه روش درماني EMDR در كاهش ميزان اضطراب امتحان دانش آموزان مؤثر بوده است.