خلاقيت و نوآوري آموزشي

خلاقيت به عنوان يك نيازعاليه بشري درتمام ابعادزندگي انسان مطرح است وعبارتست ازتحولات دامنه داروجهشي درفكروانديشه انسان بطوريكه بتواند عوامل قبلي را با عوامل جديد تركيب نمايد. خلاقيت براي بقاي هرجامعه وسازماني لازم است وبراي ايجاد وتداوم آن درافراد سازمان بايستي عادت به تفكررا در مديران وكاركنان ايجاد كرده چراكه خلاقيت با تفكربه وجود مي آيد وارزش تفكر به قدري زياد است كه درتعليم اسلامي ارزش يك تفكرگاهي ازهفتادسال عبادت بدون فكر بيشترشمرده شده است. وقتي تفكربراي افرادسازماني، عادت شود، به دنبال آن خلاقيت وتوليدافكار وانديشه هاي جديد و نو، نظرات بديع وتازه درتك تك كاركنان بصورت يك امرهميشگي درآمده و نهادي ميگردد وسازمان تبديل به يك سازمان خلاق مي شودكه حاصل آن ايجادهم افزايي درخلاقيت است بنابراين براي اينكه بتوان دردنياي متلاطم و متغيرامروزبه حيات خود ادامه دهند بايد به خلاقيت نوآوري روي آورند وازآنجا كه سازمان ها درمحيطي پرازرقابت فعاليت ميكنند درشرايط متغيركنوني ادامه روندگذشته وتكيه برتجربه هاي گذشتگان به تنهايي كافي نيست.براي بهبود ويادست كم حفظ وضع موجود بايدازانديشه هاي نوع وبديع بهره جست . با استفاده از پديده خلاقيت مي توان اقدام به حل مسائلي كرد كه دراثرتغييرات درمحيط خارجي بوجومي آيند. درحقيقت به علت مواجهه شدن جوامع بشري بامسائل نابهنگام فزاينده ،وابستگي متقابل بين كشورها، تحليل رفتن منابع منابع طبيعي سرعت فزاينده تغييرات ومسائل متعدد ديگر، نيازبه خلاقيت ضروري است.(اسماعيل تبار،1387) وظيفه ورسالت سازمان آموزش وپرورش در اين رابطه اين است كه با ارائه و اجراي طرح هاي جديد وروش هاي نو،زمينه بروزتوانمندي ها واستعدادهارا دركاركنانش فراهم آورند وفضاي حاكم را به فضاي بالنده، خلاق،نوآور، اثربخش وهماهنگ تبديل كنند.