اثر بخشي روش تدريس حل مساله بر يادگيري خود راهبر دانش آموزان

هدف پژوهش حاضرتبيين تاثير روش تدريس حل مساله بر يادگيري خود راهبر دانش آموزان مي باشد،روش پژوهش حاضر شبه تجربي همراه با پيش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمايش و گواه بوده است جامعه آماري در اين پژوهش شامل تمامي دانش آموزان پسر پايه هفتم شهر مرودشت مي باشد. براي تعيين حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي 100دانش آموز ( تعداد 50 نفر در گروه كنترل و 50 نفردر گروه ازمايش) انتخاب شدند.ابزار پژوهش شامل پرسشنامه يادگيري خودراهبر فيشروهمكاران بود كه روايي و پايايي آن نيز مورد تاييد قرار گرفته است. تحليل داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و استنباطي انجام گرفت كه از شاخص هاي آماري توصيفي (ميانگين، انحراف معيار) و شاخص هاي آمار استنباطي نظير آزمون تحليل كواريانس استفاده شد. نتايج نشان داد روش تدريس حل مساله بر يادگيري خود راهبر تاثير مثبت معناداري دارد.