اثربخشي آموزش مهارت‌هاي خودآموزي با نوع نارسانويسي دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشي آموزش مهارت‌هاي خودآموزي با نوع نارسانويسي انجام شد. روش پژوهش طرح دو گروهي با پيش آزمون بود. جامعه آماري اين پژوهش 60نفر شامل همه دانش آموزان داراي ناتواني ويژه با نوع نارسا نويسي پايه‌هاي دوم تا ششم ابتدايي كه توسط مركز اختلالات رشد شهرستان فسا در سال تحصيلي 96-1395مراجعه نموده‌اند كه از بين آن‌ها نمونه‌اي به حجم 20نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه كنترل و آزمايش تقسيم شدند. به طوري كه هر گروه 10نفر بودند. از هر دو گروه پيش آزمون به عمل آمد و گروه آزمايش مداخله آموزش مهارت‌هاي خودآموزي (مايكنبام) را در 10جلسه دريافت كردند. در حالي كه گروه كنترل اين مداخله را دريافت نكرد و در پايان براي هردو گروه پس آزمون اجرا شد. براي سنجش مشكلات دست خط از سياهه محقق ساخته مشكلات دست خط استفاده شد. داده‌ها با روش آزمون tتحليل شد. نتايج نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي خودآموزي بر بهبود مشكلات دست خط و تأثير معناداري داشته است. ولي در فرضيه دوم آموزش مهارت‌هاي خودآموزي تأثير معناداري بر روي خوانا نويسي نداشته است. بنابراين اجراي مداخله آموزش مهارت‌هاي خودآموزي در بهبود مشكلات دست خط دانش آموزان داراي نارسايي يادگيري ويژه با نوع نارسا نويسي مؤثر بوده است.