انگيزش و اختلالات يادگيري

انگيزش دروني و بيروني سازه اي است كه رفتار را فهم و پيش بيني مي كند و يك نياز فطري رشد و روانشناختي است كه به رفتار فرد جهت و نيرو مي بخشد. الگوهاي رفتاري كه به عنوان شاخص هاي انگيزشي يادگيري در دانش آموزان مطرح است، عبارتند از : جهت توجه و فعاليت، پا فشاري و رفتار، سيطر فعاليت انگيزش مداوم و عملكرد است . در اين مقاله كه به روش كتابخانه اي – توصيفي انجام شده به نقش انگيزش دروني و بيروني و تاثير آن بر پيشرفت و رابطه ي انگيزش با اختلالات يادگيري مي پردازد. همانطور كه انگيزش دروني لذت بخشي است. انگيزش بيروني نيز بر پيشرفت تاثير دارد. برخي از مشكلات دانش آموزان داراي اختلال به سه شكل، امكان كنترل بيروني، اسنادهاي منفي، درماندگي آموخته شده بروز مي كند كه مي توان با تقويت انگيزش دروني و بيروني، يعني بها دادن به شخصيت دانش آموزان داراي اختلال و شناسايي مفهوم انگيزش و آگاهي از انگيزهاي مختلف و تاثير آنها به فرايند ياددهي و يادگيري دانش آموزان به معلم كمك مي كند تا در طرح و اجراي برنامه هاي آموزشي خود روش هاي بهتري را به كار گيرد.