مقايسه خودناتوان سازي و اختلال در تنظيم هيجاني در كودكان داراي اختلال يادگيري و كودكان عادي

هدف از پژوهش حاضر مقايسه خودناتوان سازي و اختلال در تنظيم هيجاني در كودكان داراي اختلال يادگيري و كودكان عادي بود. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع علي مقايسه اي و جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر شيراز در سال تحصيلي 1396-1397 بود. نمونه آماري شامل 50 نفر از دانش آموزان داراي اختلال يادگيري ناحيه چهار آموزش و پرورش شيراز بود كه به روش نمونه گيري دردسترس از مركز اختلال يادگيري اين ناحيه انتخاب شدند و 50 نفر از دانش آموزان عادي اين ناحيه بود كه به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و با گروه كودكان داراي اختلال يادگيري همتا شدند. در نهايت پرسشنامه ها توسط يكي از والدين در مورد فرزندشان تكميل گرديدنتايج آزمون تي تست مستقل نشان داد كه ميانگين نمرات خودناتوان سازي در كودكان داراي اختلال يادگيري از كودكان عادي به طور معناداري بيشتر است. نتايج تحليل واريانس چندراهه نشان داد كه ميانگين نمرات اختلال در تنظيم هيجاني و ابعاد اختلال در انجام رفتارهاي هدفمند، نبود آگاهي عاطفي، ضعف راهكارهاي تنظيم عاطفي و نبود شفافيت و تفكيك عاطفي در كودكان دراي اختلال يادگيري از كودكان عادي به طور معناداري بيشتر است