اثربخشي فعاليت‌هاي پيشرفته ادراكي- ديداري فراستيك بر اصلاح خواندن دانش آموزان با مشكلات ويژه يادگيري نارساخوان: يك مطالعه تك آزمودني

زمينه و هدف: مشكلات يادگيري دانش‌آموزان نارساخوان، آن‌ها را با دشواري‌هاي متعددي در مدرسه، خانه و زندگي روزمره مواجه ساخته، كه اين امر بر پيشرفت تحصيلي و سازگاري با محيط را براي‌شان دشوار مي‌سازد. تعاملي كه بين كاهش اختلال يادگيري، رشد ادراكي، رشد بينايي و رشد شناختي برقرار است، منجر شده است تا فعاليت‌هاي ادراكي- بينايي در روند كاهش مشكلات يادگيري با نقص خواندن، نقش مهمي را ايفا كنند. از اين رو، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي تمرين فعاليت‌هاي پيشرفته ادراكي بينايي فراستيك بر كاهش مشكلات خواندن دانش‌آموزان با اختلال يادگيري بود. روش: پژوهش حاضر، به صورت يك بررسي تك‌آزمودني با استفاده از طرح سري‌هاي زماني گروهي (AB) انجام شد. نمونه پژوهش را سه نفر از دانش‌آموزان پسر با اختلال خواندن شاغل به تحصيل در دوره ابتدايي پايه سوم شهرستان خدابنده در سال تحصيلي 96- 1395 تشكيل دادند. گردآوري داده‌ها جهت بررسي وضعيت مشكلات خواندن آزمودني‌ها، با استفاده چك ليست بررسي نشانگان نارساخواني و آزمون خواندن و نارساخواني نما انجام شد. تحليل داده‌هاي حاصل از ارزيابي مشكلات خواندن آزمودني‌ها نيز با استفاده از روش تحليل چشمي و جدول سمن صورت گرفت. يافته ها: يافته‌هاي حاصل از ارزيابي مشكلات خواندن آزمودني‌ها در پيش و پس از تمرين فعاليت‌هاي ادراكي بينايي فراستيك نشان داد كه فعاليت‌هاي ادراكي- بينايي مي‌تواند تا دو برابر، نمره‌هاي آزمودني‌ها را در هر يك حوزه‌هاي شناختي دقت؛ حافظه ديداري، شنيداري؛ تميز ديداري، شنيداري، توالي ديداري، شنيداري و ساير خطاها را كاهش دهد. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده از پژوهش حاضر كه نشان از تأثير تمرين فعاليت‌هاي پيشرفته ادراكي بينايي بر كاهش مشكلات خواندن دانش‌آموزان با اختلال يادگيري دارد، پيشنهاد مي‌شود مسئولين آموزش و پرورش استثنايي، اقدام به برگزاري دوره‌هايي جهت افزايش آگاهي مربيان و والدين از تأثيرات انجام اين تمرين‌ها كنند.