مقايسه مشكلات رفتاري – عاطفي و حل مسئله اجتماعي در دانش آموزان با و بدون ناتواني يادگيري

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه ي مشكلات رفتاري – عاطفي و حل مسئله اجتماعي در دانش آموزان با و بدون ناتواني يادگيري انجام شد. مواد و روش: روش پژوهش از نوع علي-مقايسه اي بود. جامعه آماري اين پژوهش دانش‌آموزان پسر با و بدون ناتواني يادگيري شهر شيراز بودند، كه از بين هر گروه، نمونه اي به حجم 60 نفر به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. بر روي هر دو گروه آزمون مشكلات رفتاري و حل مسئله اجتماعي اجرا شد. براي سنجش مشكلات رفتاري از مقياس مشكلات رفتاري اينفلد و تونگ (2002)، و براي سنجش حل مسئله اجتماعي از پرسش نامه حل مسئله اجتماعي (دزويلا، 2002)، استفاده گرديد. يافته ها: تحليل داده ها با استفاده از روش آماري تحليل واريانس چند متغيره (مانوا) نشان داد كه در متغير مشكلات رفتاري - عاطفي و ابعاد آن در دو گروه دانش‌آموزان با و بدون ناتواني تفاوت معناداري وجود دارد (01/0≥ p). همچنين نتايج نشان داد كه در متغير ابعاد حل مسئله در دو گروه دانش‌آموزان با و بدون ناتواني تفاوت معناداري وجود دارد (01/0≥ p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد مي شود با طراحي و اجراي برنامه آموزشي و تربيتي مناسب جهت بهبود مشكلات رفتاري و حل مسئله اجتماعي دانش‌آموزان با ناتواني يادگيري، اقدام شود