ارتباط بين شيوه هاي فرزندپروري ادراك شده با اختلالات يادگيري دانش آموزان

اين پژوهش با هدف تعيين ارتباط بين شيوه هاي فرزندپروري اقتدار منطقي، استبدادي و آزادگذاري) با اختلالات يادگيري و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان در شهر شيراز انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش ، دانش آموزان پايه اول دبيرستان هاي دوره اول شيراز در سال تحصيلي 96-1395 تشكيل مي دهد. تعداد 200نفر (دختر: 100 نفرو پسر: 100نفر) از دانش آموزان به صورت تصادفي چند مرحله ايي به عنوان نمونه آماري انتخاب گرديدند. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه سبك هاي فرزندپروري ادراك شده بوراي (30 سوال) و آزمون اختلالات و سوابق دوره ابتدايي استفاده شده است. نتايج نشان داد شيوه فرزندپروري اقتدار منطقي اختلالات يادگيري و پيشرفت تحصيلي را در جهت منفي پيش بيني مي كند اما شيوه فرزندپروري استبدادي اختلالات يادگيري را در جهت مثبت پيش بيني مي كند و رابطه ايي با پيشرفت تحصيلي بدست نيامد و بين شيوه فرزندپروري آزادگذاري با اختلالات و پيشرفت تحصيلي رابطه معناداري مشاهده نشد. همچنين يافته ها نشان داد كه بين اختلالات يادگيري دختران و پسران تفاوت معناداري و بيشتر در پسران وجود دارد.