تاثير نوروتراپي بر ميزان بهبود اختلالات يادگيري دانش آموزان دبستاني

مقدمه و هدف: اختلال يادگيري از جمله مشكلات شايع در بين كودكان است كه عدم تشخيص و درمان به موقع آن لطمات جبران ناپذيري را به زندگي حال و آينده كودك وارد مي كند. هدف اين تحقيق بررسي تاثير نور وتراپي بر ميزان مشكلات يادگيري در دانش آموزان مبتلا به اين اختلال است. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي و طرح تحقيق شامل پيش آزمون- پس آزمون با يك گروه مي باشد. نمونه شامل 23 نفر از دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري بوده كه در رده ي سني 7 تا 13 سال قرار داشته اند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه ي اختلال يادگيري كلورادو ويلكات و همكاران مي باشد كه شامل فرم كوتاه 20 سوالي است. يافته هاي پژوهش: نتايج نشان دهنده اثربخشي نوروتراپي در درمان اختلالات يادگيري مي باشد. تحليل نتايج آزمون t زوجي نشان از سطوح معني داري در متغير اختلالات يادگيري و همه مؤلفه هاي آن دارد( 0/05>p). نتيجه گيري: از آنجا كه روش نوروتراپي باعث كاهش اختلالات يادگيري وساير مشكلات مربوطه ميشود، مي توان آن را به عنوان يك روش درماني در اختلال خواندن، مشكلات مربوط به شناخت اجتماعي، اضطراب اجتماعي، مشكلات فضايي و مشكل در رياضي به كار برد.