مكان يابي مراكز اسكان موقت پس از زلزله با استفاده از GIS (مطالعه موردي: منطقه 2 اصفهان)

مطالعات در زمينه مديريت پس از سوانح نشان داده اند كه دربسياري موارد، به ويژه در مناطق شهري و توسعه يافته تر،بهسازي و بازسازي، بعد از سانحه، به واسطه عوامل متعددي چون پيچيدگي و عناصر ساختماني به جامانده از ويراني ها، پهنه منطقه، تشكيلات ديوانسالاري حاكم بر روند ساختمان سازي شمار زياد بيخانمان ها، سطح استانداردهاي زيستي و غيره پيچيده و كند ميشود. در اين حالت تهيه مسكن پس از مرحله سرپناه اضطراري، مشكل اصلي است. لذا پژوهش حاضر باهدف ارزيابي و طراحي مكانهاي اسكان موقت پس از زلزله درمنطقه 2 اصفهان نگاشته شده است تا نياز مسكن بازماندگان اززلزله اي احتمالي را پيش بيني و با تلفيق برنامه ريزي صحيح و اصولي و مديريت بحران تسهيلات لازم جهت شناخت مكان هاي مناسب اسكان موقت ايشان و نحوه آن به عمل آورد به طوري كه در صورت وقوع حادثه امكان احداث سريع اردوگاه هابراي زلزله زدگان ميسر شود. بدين منظور مكان يابي و همچنين ارزيابي توزيع مكانها با توجه به معيارهايي چون تراكم جمعيت، تراكم ساختماني، تاسيسات شهر دسترسي به معابر و غيره با بهره جستن از سيستم اطلاعات جغرافيايي GIS و امكانات تحليل سلسله مراتبي AHP صورت گرفته است. روش تجزيه و تحليل داده ها در اين پژوهش با استفاده از مدل ارزيابي سلسله مراتبي AHP و نرم افزار Gis Arc به صورت تركيبي خواهد بود. بر اين اساس براي انتخاب محل هاي مناسب جهت اسكان موقت، در ابتدا معيارهاي لازم براي اين مكان يابي تهيه مي شود. پس از تهيه اين معيارها، در مرحله مكان يابي، طبق نظر كارشناسان خبره متصدي مديريت بازسازي، چارچوب هاي امتيازدهي بر اساس اين معيارها تعيين مي شود. نتايج تحقيق علاوه بر مشخص كردن مكان هاي مناسب براي اسكان موقت پس از سانحه در منطقه مورد مطالعه و توليد نقشه نهايي آن؛ نشان مي دهد كه عامل دسترسي به تسهيلات و زيرساختها با وزن 4516.0 موثرترين معيار در اين مكان يابي بوده است.