سنجش ميزان پايداري اجتماعي شهر زاهدان

پايداري، واژۀ دهه آخر قرن بيستم است. اين واژه با تعريف توسعه پايدار توسط گزارش كميسيون جهاني محيط زيست و توسعه سازمان ملل عموميت پيدا كرده است. تعريف گزارش برونتلند شامل سه لايه است: توسعه ، برابري و مساوات و حفاظت از محيط زيست. برابري و مساوات لايه اي از توسعه پايدار است كه با تكيه بر اصل عدالت انساني يا برابري درون نسلي، مفهوم پايداري را وارد پژوهش ها و تحليل ها در سطح پايين تر از ساازمان فضايي شهري يعني مناطق و حوزه هاي اجتماعي شهري مي كند. در اين مقاله براي بررسي ميران پايداري اجتماعي شهر زاهدان از پنج مولفه آموزش ، امنيت، بهداشت و رفاه و برابري استفاده شده است. روش تحقيق توصيفي- تحليل و مبتني بر مطالعات كتابخانه اي است. براي ارزيابي بعد پايداري اجتماعي ، پنج مولفه در نظر گرفته مربوط به آن بعد با هم تركيب شده و بوسيله آزمونt-test تك نمونه اي تفسير شده است. نتايج حا صل نشان دهنده آن است كه بعد اجتماعي از نظر شهروندان از وضعيت مناسبي برخوردار نيست. با توجه به اينكه حد متوسط 3 مي باشد مقدار محاسبه شده از آزمون 2,95 مي باشد كه از حد مبنا و استاندارد پايين تر مي باشد. اين اختلاف ميانگين در سطح بيش از 95 درصد به لحاظ آماري معنادار بوده و مورد اطمينان مي باشد .