بررسي وضعيت خشكسالي اروميه با استفاده از شاخص هاي خشكسالي

خشكسالي بخشي طبيعي و بالقوه از شرايط اقليمي هر منطقه حتي مناطق پربارش است كه منجر به نقصان آب براي بسياري از فعاليت ها خصوصاٌ بخش زيست محيطي و كشاورزي مي شود. وقوع خشكسالي امري اجتناب ناپذير بوده و فقط با شناخت قانونمندي هاي حاكم بر آن و اتخاذ سياست ها و راهكارهاي مناسب مي توان ميزان خسارات ناشي از آن را كاهش داد. در اين تحقيق جهت بررسي خشكسالي در ايستگاه سينوپتيك اروميه از 4 شاخص درصد نرمال بارندگي (PNPI )، دهك هاي بارندگي (DPI ، شاخص معيار استاندار(Z) و شاخص استاندار شدۀ با(SPI) طي دورۀ آماري 30 ساله ( 1360-1389) استفاده شده است. بر اساس مقادير حاصل از تعيين وضعيت خشكسالي در طول دوره آماري موجود در مقياس هاي زماني تحت مطالعه شد. همانگونه كه از نتايج مشاهده شد با توجه به هر چهار شاخص در بازه زماني سال 1384 براساس هر جهار شاخص خشكسالي شديدي طي اين دوره آماري در اين منطقه بوده است.