تاثير شوري بر رابطه صفات مورفولوژيك و فيزيولوژيك در يونجه هاي يكساله

يونجه هاي يكساله از جمله مهمترين گياهان مرتعي مي باشند كه در مناطق مختلفي از كشور رشد مي كنند. كمبود بارندگي و بالا بودن مقدار تبخير و تعرق باعث افزايش املاح و شور شدن زمين ها در كشورمان گشته است. بنابراين، يكي از مهمترين اهداف اصلاح گران دستيابي به شاخص هاي مهم انتخاب براي شرايط شور ميباشد. در تحقيق حاضر چگونگي رابطه بين صفات مختلف در 7 ژنوتيپ يونجه يكساله در شرايط كنترل و تنش شوري 50 و 100 ميلي مولار NaClبررسي گرديد. نتايج تجزيه همبستگي و تجزيه به مولفه ها حاكي از ارتباط مثبت و معني دار بين وزن خشك ريشه و وزن خشك اندام هوايي با ميزان كلروفيل و كارتنوئيد كل بود. همچنين، افزايش نسبت Na+/K+در ريشه و اندام هوايي كاهش وزن خشك ريشه عملكرد خشك بوته، ميزان كلروفيل و كارتنوئيد كل را به دنبال داشت. بنابراين، در برنامه هاي اصلاح براي زمين هاي شور،عملكرد خشك بالاتر بوته به عنوان مهم ترين معيار مورفولوژيك، و نسبت كمتر Na+/K+در ريشه و نيز غلظت بالاتر كارتنوئيد به عنوان مهم ترين معيارهاي فيزيولوژيك ميتوانند در انتخاب گونه هاي لگوم مقاوم تر به شوري در نظر گرفته شوند

Annual Medicago spp. is important pasture plants that grow in different parts of Iran. Scarcity of water duo to the shortfall in rain and intensified evaporation and respiration have prevailed salinity a main issue in rangeland management. From plant breeder’s viewpoint, identification of selection criteria for salt tolerance has been crucial. In the present study, the relationship between different traits of seven annual Medicago spp. was evaluated in a control condition with salinity of 50 and 100 mM. Coefficient correlation analyses and Principle Component Analysis (PCA) showed a positive significant relationship between dried shoot and dried root weight, with total chlorophyll content and carotenoids. An elevation of Na+/K+ ratio in root and shoot resulted in reduced dried shoot, dried root, total chlorophyll and carotenoid’s concentration. Hence, higher dried weight as the most important morphological index, along with the higher concentration of carotenoids and lower ratio of Na+/K+ as the most important physiological criteria can be considered for improvement of tolerance to salinity in legumes as