پياده سازي روشRCM ( مطالعه موردي، توربين گازي پتروشيمي تبريز )

نگهداري و تعميرات برمحور قابليت اطمينان فرايندي است براي درنظر گرفتن آنچه كه بايد انجام داد تا اطمينان حاصل كرد كه يك تجهيز فيزيكي بطور مستمر انتظارات درخواست شده اش را درتوليد و عمليات انجام خواهد داد. اجراي موفقيت آميز RCM موجب افزايش اثر بخشي هزينه ها ، قابليت اطمينان ، قابليت دسترسي و كنترل ريسك مي شود. متدلوژي RCM شامل: 1- حفظ كاركرد ها 2 – شناسايي مدل هاي خرابي 3 – اولويت بندي نياز هاي كاركرد 4- انتخاب سيستم پايش اصلي مي باشد. در اين مقاله نخست شش مورد مطالعه شده مشابه مورد بررسي و بعد مراحل متد RCMروي توربين گازي 501B پتروشيمي تبريز پياده شده است و بدنبال آن عملكرد توربين گازي از لحاظ قابليت اطمينان ، قابليت دسترسي ، ارتعاش سنجي و سيستم كنترل و ابزار دقيق بررسي شده است . قابليت اطمينان تجهيز مورد مطالعه (توربين 501B) از نظر فرايندي با توجه به پليمري بودن واحد هاي توليدي كه براي پتروشيمي تبريز از اهميت بالايي برخوردار مي باشد . بنابراين در اين مطالعه موردي، بمنظور دستيابي به قابليت اطمينان حداكثري اجزاء اصلي توربين از نظر عملكرد ، تعداد خرابي ها ، و نرخ شكست از سال 1390 لغايت 1394 (در بازه 5 ساله) مورد مطالعه قرار گرفته و نسبت به هر جزء، قابليت اطمينان آنها با استفاده از متدلوژي جديد1 RCM و معادلات قابليت اطمينان مورد محاسبه قرار گرفته است . حداكثر قابليت اطمينان سيستم 76% و دسترس پذيري توربين 96% در سال 1393 (سال بعد از تعميرات اساسي ) بدست آمده است.