ﺍسطورﻩ هاﯼ شبكه مجازﯼ جهاني (بر پايه ﯼ چهاﺭچوب نظري باﺭت ﻭ ﺍسترﻭس) Myths of Global Virtual Network(Based on Theory of Barthes and Strauss

شايد در دريافت نخست، اساطير داستان هايي كهن محسوب شوند. اما حقيقت آن است كه آنها ماحصل شيوه اي از تفكر حكمي بشري هستند كه در قالب روايت و كنش تداوم يافته اند. از آنجا كه اساطير پاسخي به نيازهاي هستي شناختي بشر ارائه مي دهند در عصر حاضر و با غلبه ي دانش، از طريق انطباق بر ساختارهاي ذهني بشر به حيات خود ادامه مي دهند. يكي از جديدترين حوزه هايي كه به واسطه ي قابليت هاي خود به محملي براي باززايش اساطير بدل شده، فناوري اينترنت است. گسترش اين شبكه ي فراگير آن را به محيط زيست نويني بدل نموده است. طرح مقوله ي كالبد ديجيتال در اين زيستگاه جديد و قابليت هاي آن در تحقق آرمان هاي جمعي، محمي براي شكل گيري معاني و مفاهيم اساطيري فراهم ساخته كه خردگرايي دانشورانه را به چالش مي كشد. از اين رو هدف پژوهش حاضر بررسي قابليت هاي اين رسانه در گسترش مفاهيم نوين اساطيري با اتكا به نظريه ي اسطوره معاصر «رولان بارت» و تحليل اساطيري «لوي استروس» است. روش پژوهش توصيفي- تحليلي و متكي به استفاده از منابع كتابخانه اي بوده است. نتايج آشكار مي سازد كه در اين فضاي نوين واقعيت، آرمانگرايي و توهم به شيوه ي ديرپاي اسطوره سازي هاي كهن درهم آميخته و موجب تغيير اعتبار بسياري از مفاهيم شده است. انديشه آزادي، فرار از ممنوعيت، ناآشكاري، حضور هم زمان، لازماني و لامكاني، جهان يكپارچه، اكسير جاودانگي، غلبه بر تنهايي و تملك كه آرزوهاي برآورده شده در بطن اساطيري بوده اكنون در فضاي زنده، تعاملي و قابل تجزبه، سپهر فكري نويني را شكل داده كه به باززايي اساطير در بطن اين شبكه جهاني مي پردازد.