بهبود رفتار اتصالات گيردار تير به ستون با استفاده از فولاد نرم

هدف اين تحقيق ارائه يك مدل دقيق و ساده سه بعدي المان محدود از اتصال گيردار سنتي تير به ستون با ورق روسري و زير سري از جنس فولاد نرم تحت بارگذاري دوره اي مبباشد.نرم افزار استفاده شده براي ساخت مدل آباكوس ميباشد . جهت صحن سنجي مدل از يك نمونه آزمايشگاهي اتصال گيردار با ورق روسري و زيرسري از جنس فولاد ساختماني مورد تحقيق گروه ساك در سال 2000 استفاده شد و تطابق خوبي در نمودار پوش ممان-دوران نمونه آزمايشگاهي و مدل المان محدود مشاهده گرديد. پس از آن دو مدل اتصال گيردار با جنس ورق هاي روسري و زيرسري يكي از جنس فولاد ساختماني و ديگري از جنس فولاد نرم ساخته شد و تحت بارگذاري دوره اي قرار گرفت. از آنجا كه ضخامت ورق هاي روسري و زيرسري از جنس فولاد نرم خيلي بيشتر از ضخامت ورق هاي روسري و زيرسري از جنس فولاد ساختماني است تحت بارگذاري رفت و برگشت، كمانشي در ورق ها مشاهده نشد . اما اثرات كمانشي ورق ها در فولاد ساختماني مشهود بود. اين كمانش باعث لاغرتر شدن حلقه هاي هيسترزيس نسبت به اتصال با ورق فولاد نرم شده و با مقايسه منحني هاي هيسترزيس در دو مدل ، انصال با ورق فولاد نرم وضعيت بسيار مناسب تري در جذب انرژي و شكل پذيري نسبت به اتصال با ورق ساختماني خواهد داشت.