ارزيابي تاثيرات تغيير اقليم بر پارامترهاي اقليمي با استفاده از LARS-WG (مطالعه موردي: ايستگاه سينوپتيك سنندج)

در عصر حاضر پيش بيني بلندمدت متغيرهاي اقليمي براي آگاهي از نوسانات اقليمي و درنظر گرفتن تداركات لازم براي به تعديل درآوردن اثرات مخرب ناشي از تغيير اقليم، مورد توجه پژوهش گران قرار گرفته است. در اين پژوهش با استفاده از مدل LARS-WG كه بر اساس ريزمقياس نمايي داده هاي اقليمي، شبيه سازي و مدل سازي پارامترهاي اقليمي را انجام مي دهد، هدف هاي قابل دستيابي تغيير اقليم بر پارامترهاي بارش، ساعت هاي آفتابي (تابش)، دماي بيشينه و دماي كمينه در مقياس ماهانه در دوره آماري (2014-1985) براي ايستگاه سينوپتيك سنندج مورد بررسي قرار گرفت. برآوردهاي انجام شده تحت سناريو A2 ( كه به صورت منطقه اي است) با مدل گردش عمومي جو HadCM3 براي دوره آماري ( 2044-2015) صورت گرفت. نتيجه هاي پژوهش بيانگر كاهش 8/64 درصدي بارش براي ميانگين سالانه مي باشد به گونه اي كه بيش ترين ميزان كاهش مربوط به ماه ژوئن با 15 درصد بود. خروجي هاي مدل همچنين نشان دادند كه ميانگين دماي بيشينه 0/6 افزايش داشته كه بيشترين افزايش را ماه آوريل با 8/2 درصد داشت. ميانگين دماي كمينه نيز همچون بارش، با 4/48 درصد كاهش همراه بود كه ماه ژانويه با 11/32 درصد كاهش بيشينه مقدار را به خود اختصاص داد. مطابق با انتظار ما و با استفاده از آزمون T-Student در سطح اطمينان 99 درصد، پارامتر تابش با نوسانات و تغييراتي محسوسي مواجه نشد. با توجه به كاهش بارندگي در سال هاي آتي و تداوم دوره خشكي، و همچنين افزايش دماي بيشينه كه منجر به افزايش تبخير آب از سطح هاي آزاد مي گردد، برنامه ريزي صحيح جهت ذخيره سازي آب در فصل هاي پرباران و مديريت يكپارچه آنها به منظور استفاده بهينه از منابع آبي شهر سنندج براي پايداري چرخه آب و جلوگيري از وقوع بحران، امري ضروري مي باشد.