محاسبه ي توان خودپالايي رودخانه دز

در يك تعريف ساده خودپالايي، توانايي يك توده ي آبي در زدودن آلاينده ها از خود است. به بيان ديگر، حذف يا كاهش مواد آلي، موادمغذي گياهان و ساير آلاينده ها از رودخانه ها به واسطه فعاليت هاي جوامع زيستي ساكن در آن، خودپالايي تعريف مي شود. هدف از اين تحقيق به دست آوردن حجمي از آلودگي است كه رودخانه دز در بازه مورد نظر قادر به تصفيه فيزيكي و شيميايي آن مي باشد. به منظور بررسي توان خودپالايي رودخانه دز از 4 ايستگاه بطور متوالي در طول مسير به ترتيب از بالادست به طرف پايين دست رودخانه پارامترهاي مورد نياز اندازه گيري شد، كه بازه اول در حد فاصل بالادست چمگلك تا پارك دولت، بازه دوم در حد فاصل پارك دولت و پل پنجم و بازه سوم در حد پل پنجم و پايين دست تصفيه خانه قرار گرفته است. نتايج نشان داد كه حداكثر توان خودپالايي در بازه هاي مورد بحث مربوط به بازه اول در حد فاصل بالادست چمگلك و پارك دولت، در مهر ماه و به ميزان 20263 تن در روز مي باشد و حداقل آن مربوط به بازه دوم در حد فاصل پارك دولت و پل پنجم و به ميزان 10472 تن در روز مي باشد. هرچه از بالادست به سمت پايين دست حركت كنيم قدرت خودپالايي بين بازه اول تا دوم كاهش و بين بازه دوم تا سوم افزايش پيدا مي كند و در دوره زماني در هر سه بازه از مهر تا آذر ماه به علت افزايش دبي رود خانه توان خودپالايي افزايش پيدا مي كند.