ملاحظات اقتصادي، اجتماعي و بهداشتي سامانه هاي تأمين آب دوگانه

گسترش سامانه هاي تأمين آب دوگانه در راستاي كاهش مصرف آب آشاميدني، كاهش اثرات زيست محيطي و كاهش تبعات ناشي از وقوع خشكسالي مورد توجه قرار گرفته است. با اين وجود به دليل تجربيات اندكي كه در ارتباط با بهره برداري سامانه هاي مذكور وجود دارد، گسترش شتاب زده شبكه هاي آبرساني دوگانه مي تواند مشكلاتي را در پي داشته باشد. از اين رو در تحقيق حاضر ملاحظات بهداشتي، اقتصادي و اجتماعي مرتبط با كاربرد سامانه هاي تأمين آب دوگانه مورد بررسي گرديده است. بر اساس نتايج به دست آمده، ايجاد شبكه هاي توزيع آب دوگانه در جوامع كوچكي كه در دستيابي به استانداردهاي كيفيت آب آشاميدني و تضمين پايايي تأمين آب در مواقع خشكسالي با دشواري مواجه هستند، مقرون به صرفه است. علاوه بر اين در قيمت گذاري آب غيرآشاميدني، پس از توسعه سامانه هاي توزيع آب بازيافتي، بايد به جنبه هاي مختلفي توجه نمود. اگر چه در نظر گرفتن قيمت هاي پايين براي آب غيرآشاميدني موجب مصرف بي رويه اين منابع مي شود اما اتخاذ سياست هاي تشويقي و اختصاص يارانه نقشي انكارناپذير در موفقيت رويكرد جداسازي مصارف آشاميدني و غيرآشاميدني دارد. جمع بندي مستندات موجود حاكي از آن است كه توسعه سامانه تأمين آب دوگانه به منظور تأمين آب مورد نياز آبياري فضاي سبز، فلاش تانك سرويس هاي بهداشتي و اطفاء حريق از سوي مردم مورد قبول واقع شده است. با اين وجود كاربرد آب غيرآشاميدني در مصارفي با احتمال تماس گسترده مانند استحمام با مخالفت هاي عمومي قابل ملاحظه اي روبرو است. اتصال متقابل و آشاميدن سهوي مهمترين مخاطرات بهداشتي مرتبط با ايجاد سامانه هاي تأمين آب دوگانه است.