درياچه ي اروميه: بحران، راه هاي نجات و مديريت منابع آب

درياچه اروميه دومين درياچه شور دنياست و از لحاظ تنوع و ويژگي زيست محيطي بعنوان يكي از غني ترين اكوسيستم هاي دنيا شناخته مي شود. اما در دهه ي گذشته مساحت درياچه نزديك به 88 درصد كاهش يافته است. ناپايداري اين اكوسيستم زماني شدت گرفت كه تراز آن به 3/8 متر زير سطح تراز اكولوژيك (1274/1 متر) رسيد. بدنبال اين ناپايداري، چرخه زيستي درياچه ازهم پاشيده شد. اين پديده ي غيرطبيعي، نشأت گرفته از استفاده ي غيراصولي و بي برنامه از اين درياچه بوده است. راه حل هاي فراواني براي نجات درياچه عنوان مي شود كه شاخص ترين آنها استفاده از حوضه هاي آبريز خارجي و داخلي است، اما پيش از عملي كردن هر راه حلي بايد به اين اجماع كلي دست يافت كه اين بحران فاجعه بار با جنبه هاي زيست محيطي، اجتماعي، اقتصادي، سياسي، هيدرولوژيكي و فرهنگي ناشي از سوء مديريت منابع آب در منطقه است. فلذا مقابله با اين بحران عزم ملي مي طلبد. در اين مقاله سعي بر اين است كه وضعيت كنوني درياچه اروميه، عوامل پيدايش بحران و همچنين راه هاي نجات درياچه و حركت به سوي توسعه پايدار را بصورت تحليلي بررسي نماييم.