استفاده مجدد از آب خاكستري در اجتماعات كوچك

ايران از نظرجغرافيايي در بخش نيمه خشك و خشك جهان قرارگرفته است. و بر اساس سطوح تعريف شده كميسيون توسعه پايدار سازمان ملل متحد و شاخص فالكن مارك ايران وارد مرحله تنش آبي شده و پيش بيني هاي سازمان ملل متحد درسال 1990 بيانگر ورود ايران به ليست كشورهاي كم آب جهان تا سال 2025 درصورت تداوم وضعيت موجود مي باشد. بر اين اساس مي بايست راهكارهاي مختلف برون رفت شامل مديريت تقاضا افزايش بهره وري آب، كاهش تلفات آب از طريق كاهش ضايعات كشاورزي، افزايش راندمان آبياري، انتخاب و توسعه سيستم هاي نوين آبياري متناسب با شرايط اقليمي هر منطقه، استفاده مجدد از پساب هاي تصفيه شده، بازچرخاني آب و كاهش تلفات آب در تاسيسات مورد بررسي قرار گيرد. در اين تحقيق استفاده مجدد از آب خاكستري خانگي اجتماعات كوچك با در نظر گرفتن پارامترهاي كمي و كيفي مورد بررسي قرار گرفته و در جمع بندي گزينه هاي استفاده از اين نوع پساب را بسته به هزينه هاي سرمايه گذاري اوليه در ايجاد زير ساختهاي جمع آوري، تصفيه محلي (onsite) و انتقال بومي محل اجراي طرح پيشنهاد، و الزاماتي را در خصوص استفاده صحيح و پايدار از اين منبع را توصيه نموده است .