ارزيابي دقت روشهاي مختلف درونيابي جهت تخمين مقادير آلاينده هاي CO و PM10 در شهر تهران

آلودگي هوا يكي از مشكلات عمده در اكثر كشورهاي جهان مي باشد. چون آلودگي هوا از منابع مختلف سرچشمه مي گيرد در نتيجه مي توان با توسعه سيستم هاي مديريتي تا حدود بسيار زيادي اين مشكل را كنترل نمود. براي كنترل كردن آلودگي هوا نيازمند فاكتورهاي متعددي هستيم. يكي از اين فاكتورها، نياز به سيستمي نيرومند و كارآمد كه بتواند داده هاي مختلف را به شكل مناسب جمع آوري، ذخيره، بازيابي و پردازش نمايد، مي باشد. با توجه به كارايي و فراگيري سيستم اطلاعات جغرافيايي در زمينه هاي مختلف مي توان از اين سيستم به عنوان يك سيستم حمايت از تصميمات مديريتي استفاده نمود. يكي از مشكلات عمده در مديريت كيفيت هوا، شناسايي مكانهايي است كه آلودگي هوا در آن مكان از حد استاندارد بالاتر باشد. ايستگاههاي سنجش آلودگي هوا فقط در مكانهاي خاص نصب شده اند و فقط همان مكان خاص تا شعاع محدودي را پوشش مي دهند. براي بررسي كيفيت هوا در كل منطقه مورد نظر بايد اين اطلاعات نقطه اي را به اطلاعات سطحي تبديل كنيم. يكي از روش هاي موثر و كارآمد براي اين كار استفاده از تكنيك هاي درون يابي مي باشد. از آنجايي كه دقت سطح نهايي توليد شده وابسته به نوع الگوريتم مورد استفاده مي باشد. در اين تحقيق دقت تكنيك هاي مختلف درون يابي را جهت توليد نقشه هاي كيفيت هواي آلاينده هاي CO و PM 10 در شهر تهران ارزيابي مي كنيم. نتايج اين مقاله نشان داد كه براي توليد نقشه هاي آلاينده CO بهترين روش استفاده از الگوريتم كوكريجينگ همرا با سه پارامتر دما، جهت باد و سرعت باد مي باشد. و براي آلايندهPM10 استفاده از روش اسپيلاين نتايج بهتري را به ما ارائه ميدهد.