ارزيابي كارآيي تكنيكهاي مختلف در تعيين تغييرات سطح پوشش جنگلهاي زاگرس با استفاده از داده هاي ماهواره لندست (مطالعه موردي: جنگلهاي حوزه آبخيز شمال خرم آباد)

به فرايند شناسايي اختلاف در وضعيت يك موضوع، سطح يا فرايند كه توسط مشاهده اختلاف زماني صورت مي گيرد، تعيين تغييرات ناميده مي شود. تعيين تغييرات با استفاده از تصاوير ماهواره اي به يكي از زير شاخه هاي مهم در علم جنگل داري تبديل شده است و ابزاري براي نظارت و كنترل انواع تغييرات در اكوسيستم جنگل مي باشد. به منظور ارزيابي كارآيي تكنيك هاي مختلف در بررسي تغييرات سطح گستره جنگل هاي زاگرس از سال 1991 تا سال 2003 ميلادي و همچنين ارزيابي قابليت تصاوير ماهواره اي مختلف در تهيه نقشه گستره جنگل و نقشه كاربري هاي مختلف، تحقيقي بر روي جنگل هاي حوزه آبخيز شمال خرم آباد انجام شد. نقشه هاي واقعيت زميني منطقه شامل نقشه جنگل/غيرجنگل، نقشه كاربري هاي مختلف منطقه با استفاده از برداشت هاي زميني با استفاده از GPS، عكس هاي هوايي و نقشه هاي رقومي توپوگرافي منطقه حاصل آمد. در اين تحقيق پنجره اي از تصاوير سنجنده TM با باندهاي طيفي با قدرت تفكيك مكاني 30 متر مربوط به سال 1991 ميلادي و همچنين پنجره اي از تصاوير سنجنده ETM+ با قدرت تفكيك 15 متر براي باند پانكروماتيك و 30 متر براي باندهاي چندطيفي( به جز باند حرارتي) با استفاده از نقاط كنترل زميني و DEM منطقه مورد تصحيح هندسي قرار گرفتند. به منظور استفاده تؤامان از قدرت تفكيك طيفي و مكاني تصاوير سنجنده هاي مختلف، تصاوير چند طيفي هر ماهواره با تصوير Pan همان ماهواره با استفاده از تكنيك خودكار ادغام بر پايه خصوصيات آماري، ادغام و تصويري چند طيفي با قدرت تفكيك مكاني بالا ايجاد گرديد. سپس به منظور بررسي تغييرات گستره جنگل منطقه از سه روش شاخص گياهي تفاضلي نرمال شده ،(Normalized Difference Vegetation Index)، شاخص گياهي تعديل كننده اثر خاك (Soil Adjust Vegetation Index ) و روش مقايسه پس از طبقه بندي با استفاده از سه الگوريتم حداكثر احتمال، جعبه اي و حداقل فاصله انجام شد و نقشه هاي گستره جنگل و نقشه هاي كاربري هاي مختلف تهيه گرديد. ارزيابي صحت نتايج حاصل از طبقه بندي ها با نقشه هاي واقعيت زميني صورت گرفت. بهترين نتيجه طبقه بندي جنگل/غيرجنگل مربوط به روش مقايسه پس از طبقه بندي با استفاده از الگوريتم حداكثر احتمال كه صحت كلي براي سال 1991 و 2003 به ترتيب (90/08% و 90/50%) و ضريب كاپاي (0/78 و 0/87) را نشان داد. استفاده از روش SAVI و NDVI در اولويت بعدي قرار خواهند گرفت. همچنين نتايج نشان دادند كه عليرغم صحت كلي خوب برخي داده هاي ماهواره اي، به دليل ضريب كاپاي نامناسب، بررسي روند تغييرات با استفاده از تصاوير ماهواره اي نتيجه مطلوبي در بر ندارد و نياز به تحقيقات بيشتر با داده هاي ساير سنجنده ها مي باشد.