بررسي تأثير يادگيري تلفيقي بر خودكارآمدي دانش آموزان متوسطه دوره اول در درس علوم با رويكرد شبكه هاي اجتماعي

حفظ انگيزه ي تحصيلي و رضايت دانش آموزان از شيوه هاي تدريس، تاثير بسزايي بر موفقيت تحصيلي آنها دارد؛ بنابراين يافتن راهكارهاي موفق در جهت افزايش انگيزه تحصيلي و رضايت از شيوه هاي تدريس، از مهمترين اولويت هاي آموزشي به شمار مي آيند. يادگيري در چند سال گذشته كانون توجه محققان تعليم و تربيت بوده است و پژوهش هاي زيادي در مورد آن به انجام رسيده كه منجر به شكل گيري شيوه هاي متنوعي از يادگيري شده است؛ يادگيري تلفيقي يكي از اين موارد است. يادگيري تلفيقي، ازجمله روشهاي نوين و كارآمد است كه سعي دارد با تركيب آموزشهاي حضوري و مجازي و نيز شيوه هاي معلم محور و فراگير محور موجبات يادگيري بادوام را در فرآيند ياددهي يادگيري فراهم آورد. يادگيري تلفيقي فعاليتهاي يادگيري را توصيف مي كند كه شامل تركيب نظام مند تعاملات چهره به چهره و تعاملات بر پايه ي تكنولوژي ميان دانش آموزان، معلمان و منابع يادگيري است. ازآنجايي كه آموزش يك فرآيند اجتماعي و فرهنگي است، استفاده از شبكه هاي اجتماعي به عنوان يكي از ابزارهاي نوين فناوري اطلاعات و ارتباطات در سالهاي اخير با استقبال چشم گيري مواجه شده است. مطالعات فراواني پيرامون استفاده از شبكه هاي اجتماعي در امر تدريس و يادگيري به انجام رسيده اند كه هنوز در مراحل ابتدايي خود به سر مي برند. پژوهش حاضر به منظور بررسي تأثير استفاده از شبكه هاي اجتماعي در افزايش خودكارآمدي درس علوم دانش آموزان دوره متوسطه اول شهرستان گاليكش انجام پذيرفت. جامعه پژوهش را دانش آموزان دوره متوسطه اول كه در سال تحصيلي 96 - 95 به تعداد 2250 نفر كه در 31 مدرسه مشغول به تحصيل بودند، تشكيل مي دادند . از ميان مدارس مجهز به فناوري اطلاعات و ارتباطات، يك مدرسه و در آن دو كلاس پايه هشتم به روش تصادفي ساده به عنوان گروههاي آزمايش و كنترل انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه خودكارآمدي ماتياس جروسلم و رالف شوارز بود كه جهت پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري در دو گروه كنترل و آزمايش استفاده شد. ابتدا از دانش آموزان پيش آزمون گرفته شد و سپس، محتواي درسي در طول نيمه اول سال تحصيلي و طي 6 هفته در كنار استفاده از شبكه اجتماعي و همچنين به روش سنتي به ترتيب براي كلاسهاي گروه آزمايش و كنترل ارائه گرديد. پس از آموزش، هر دو گروه ازنظر ميزان خودكارآمدي مورد آزمون قرار گرفتند. تجزيه و تحليل نتايج تحقيق با استفاده از اندازه گيري مكرر نشان داد كه پس از آموزش تفاوت معناداري در خودكارآمدي در مقايسه با گروه كنترل ايجاد شد ( P≤0/001 ). گروه آزمايش پس از آموزش برتري خود را حفظ كردند. نتايج پژوهش، بيانگر تأثير مثبت استفاده از يادگيري تلفيقي مبتني بر شبكه هاي اجتماعي بر خودكارآمدي بود .