علوم عصبي، رويكردي نوين در آموزش رياضي و بررسي تأثير الگوي تعميمي آن بر پيشرفت تحصيلي رياضي دانش آموزان

پيشرفت سريع علوم و فناوري هاي شناختي با هدف شناخت كاركردهاي مغز و ذهن و استفاده بهينه از قواي فكري انسان موجب شده كه يافته هاي اين دانش نو به حوزه هاي مختلف دانش بشري سرريز و باعث ظهور رويكردي نوين در آن حوزه ها شود. پژوهش حاضر با معرفي علوم عصبي و زير شاخه هاي آن، بخصوص علوم عصبي آموزشي بعوان رويكردي نوين در آموزش در صدد است تا اثربخشي الگوي تعميمي بر مبناي علوم عصبي را بر پيشرفت تحصيلي درس رياضي دانش آموزان پايه دوم متوسطه دو منطقه كهريزك در مبحث دنباله حسابي مورد بررسي قرار دهد. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و طرح پژوهشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه هاي ناهمسان است. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 33 نفر از دانش آموزان پايه دوم متوسطه دو منطقه كهريزك انتخاب و يك كلاس به عنوان گروه آزمايش و كلاس ديگر به عنوان گروه كنترل در نظر گرفته شد. گروه آزمايش به روش الگوي تعميمي بر مبناي علوم عصبي و گروه كنترل به روش معمول آموزش ديدند. جهت گردآوري اطلاعات، ابتدا براي سنجش بهره هوشي دانش آموزان و با هدف همتاسازي دو گروه آزمايش و كنترل از نقطه نظر بهره هوشي، از آزمون هوش ريون مخصوص سنين 9 تا 18 سال كه روايي آن با نمره كلِ وكسلر 73 / 0 و پايايي آن به روش باز آزمايي 91 / 0 مي باشد، استفاده شد. براي سنجش پيشرفت رياضي و تسلط دانش آموزان بر مطالب درسي ارائه شده از آزمون معلم محقق ساخته ي پيشرفت رياضي كه پايايي آن - 85 / 0 و روايي آن با نظر چهار استاد گروه رياضي دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي تهران تأييد شده، استفاده گرديد. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس داده ها در اين پژوهش نشان داد كه آموزش الگوي تعميمي بر مبناي علوم عصبي در سطح 05 / 0 ، پيشرفت رياضي گروه آزمايش را بطور معنادار نسبت به گروه كنترل افزايش مي دهد.