بررسي تاثير حرفه آموزي بر ارتقاء مهارت هاي اجتماعي در دانش آموزان آموزش پذير بالاي 14 سال دشتستان

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي تاثير حرفه آموزي بر ارتقاء مهارت هاي اجتماعي در دانش آموزان آموزش پذير بالا ي 14 سال دشتستان بود. اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و از جهت روش جمع آوري اطلاعات در زمره مطالعات شبه آزمايشي، از نوع طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل محسوب مي شود. جامعه پژوهش حاضر را تمامي دانش آموزان آموزش پذير بالا ي 14 سال مراجعه كننده به مراكز بهزيستي و مدارس استثنايي شهر برازجان در نيمه اول سال 1395 به تعدا 65 نفر تشكيل مي دهند. روش نمونه گيري بر اساس روش نمونه گيري تصادفي در دسترس صورت پذيرفت كه تعداد 20 نفر از بين افراد جامعه انتخاب شدند. براي بدست آوردن داده ها از پرسشنامه مهارت ها ي اجتماعي ماتسون (2003 ) استفاده شد. جهت تحليل فرضيه هاي پژوهش از روش هاي آماري تحليل واريانس چند متغيره و تحليل واريانس يك راهه استفاده گرديد. نتايج تحليل واريانس يك طرفه نشان داد كه ميان دانش آموزان آموزش پذير شركت كننده در كلاس هاي حرفه آموزي با دانش آموزان گروه كنترل كه در اين كلاس ها شركت نكرده اند از نظر مولفه هاي مهارت هاي اجتماعي شامل مهارت هاي اجتماعي مناسب، رفتارهاي غير اجتماعي، پرخاشگري و رفتارهاي تكانشي،برتري طلبي، اطمينان زياد به خود داشتن و رابطه با همسالان تفاوت معني داري وجود دارد. با توجه به ميانگين هر دو گروه، مي توان نتيجه گرفت كه حرفه آموزي بر افزايش مهارت هاي اجتماعيناسب و رابطه با همسالان تاثير مثبتي دارد و موجب افزايش اي نمولفه ها مي شود. در حالي است كه حرفه آموزي موجب كاهش رفتارهاي غيراجتماعي، پرخاشگري و رفتارهاي تكانشي، برتري طلبي و اطمينان زياد به خود داشتن نيز مي شود.