بررسي تشبيه و انواع آن در اشعار نادر نادرپور

تشبيه، عادي ترين و ساده ترين صورت خيالي است و يكي از راه هاي تجسم بخشيدن به تخيلات شاعر است. تشبيه از شگردها و ترفندهاي زيبايي آفريني در متن است كه در فن6 بيان از آن بحث مي شود. شاعر به كمك فن6 تشبيه، با طبيعت و ماوراي آن ارتباط برقرار مي كند، هم چنين نوع بهره گيري شاعر از اركان تشبيه(مشبه و مشبه به) تا اندازه اي بيانگر ديدگاه و آبشخورهاي فكري و هنري اوست و اغلب موضوعاتي كه در پيرامون شاعر رخ مي دهد، يا در ذهن وي حضور دارد، مي توانددر خلق تشبيهات هنري شعرش موثر باشد. با بررسي ساختار زيبايي شناسي و ويژگي هاي بلاغي تشبيه در اشعار نادر نادرپور، زواياي مختلف تشبيه در چارچوب بلاغت زبان فارسي كه شاعر از آن ها در اشعارش بهره برده است، آشكار خواهد شد و ميزان بهره گيري نادرپور از انواع مختلف تشبيه كه در دسته بندي علم بلاغت سنتي جاي مي گيرد، مشخص مي شود. درپژوهش حاضر به بررسي نوآوري هاي نادرپور و هنر آفريني شاعر در خلق تشبيهات تازه و بديع به شيوه ي توصيفي و تحليلي پرداخته شده است.