ارزيابي دقت تكنيك مدل نواري در تحليل ديوارهاي برشي فولادي بدون سخت كننده

براي مدل سازي ديوارهاي برشي فولادي بدون سخت كننده و لاغر چندين روش وجود دارد كه مدلسازي به روش اجزاء محدود دقيق ترين روش است. البته قابل ذكر است كه روش اجزاء محدود به داشتن دقت بالا، هزينه بر و زمان و نيز مي باشد. از طرفي روش مدل نواري نيز يكي از روش هاي تقريبي است كه نتايج به دست آمده از آن تطابق قابل قبولي نيز با نتايج آزمايشگاهي دارد. نيرويي كمانش ديوارهاي برشي فولادي لاغر در محدوده ي الاستيك آن قدر نسبت به ظرفيت نهايي آن كمي باشد كه منجر به معرفي روش مدل نواري گرديد. مقاله حاضر به بررسي مقايسه روش مدل نواحي با روش اجزاء محدود كه هر دو از روش هاي تحليل ديوار برشي فولادي مي باشند مي پردازد. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه روش مدل نواحي به طور ميانگين، برش پايه و سختي اوليه ديوارهاي برشي فولادي لاغر و بدون سخت كننده را به ترتيب 12/75 و 12/54 در صد كمتر از روش اجزاء محدود پيش بيني مي نمايد. با وجود اين روش مدل نواري يك روش قابل اعتماد در تحليل و طراحي اوليه ديوارهاي برشي فولادي لاغر و بدون سخت كننده است كه بزرگ ترين مزيت اين روش كاستن از حجم محاسبات به خصوص براي سازه هاي بلندمرتبه مي باشد.