تحليل تطبيقي روكش هاي بتني و آسفالتي در راهسازي با رويكرد توسعه پايدار

با ارزاني و فراواني سيمان، همراه با گران شدن قير، گازوئيل و همچنين كيفيت پايين آسفالريت جاده ها، اين فرصت به وجود آمده است كه بتوان به تن را جايگزين (همراه) آسفالت نمود. با نگاه به تاريخ جاده سازي در جهان و بخصوص در ايران و بررسي كيفيت جنبه هايي كه از سنگ و ساروج ساخته شده بودند همگي حكايت از دوام و كارايي آن در شرايط متفاوت آب و هوايي مي كرد. به مرور زمان با گسترش و پيشرفت صنعت نفت و فرآوري هاي انجام شده روكش آسفالتي پا به عرصه صنعت راه سازي گذاشته و با توجه به اينكه ايران يكي از بزرگ ترين توليدكنندگان نفت در جهان مي باشد اين نوع روكش جايگاه خود را تثبيت كرد. در اين مقاله سعي بر مقايسه تطبيقي روكش هاي بتني و آسفالتي در راه سازي با رويكرد توسعه پايدار شده است.