تحليل هندسي و روشهاي مقاوم سازي ورق هاي اتصال در مهاربند كمانش - تاب

در بهسازي لرزه اي سازه ها و ساختمان ها، يكي از روش هاي كاهش نيروي جانبي ناشي از زلزله، استفاده از ميراگرها و مي باشد كه سيستم هاي مهار بندي به منظور افزايش ميرايي در ساختمان ها بسيار مناسب هستند. مهار بلكه كمانش تاب به عنوان سيستم مهار بندي جديدي كه وظيفه تحمل بارهاي جانبي ناشي از زلزله را برعهده دارد در سال هاي اخير به طور چشمگيري مورد استفاده قرار گرفته است. مهم ترين مسئله در اين نوع مهارت مقاومت پس از كمانش عضو مهار بند است كه در آن عضو و با يك افت مقاومت مي تواند تغيير شكل هاي بيشتري را تحمل كند و اين امر سبب افزايش جذب انرژي و كمك به رفتار بستر ساز مي گردد ولي با اين وجود يكي از نقاط ضعف اين مهار بند، اتصالات آن است. اتصالات تحت فشار اين مهار بند قبل از آنكه به حد تسليم برسند، كمانش مي كنند . براي جلوگيري از كمانش زودرس و افزايش ظرفيت ورق هاي اتصال در برابر نيروي فشاري مهار بند در اين تحقيق به معرفي چند روش مقاوم سازي پرداخته شده است. هدف كلي از اين مقاله، بررسي هندسه مهار بند كمانش تاب ، انواع اتصالات آن و طراحي و روش هاي تقويت ورق هاي اتصال به منظور جلوگيري از ناپايداري ساز هنگام انتقال ماكزيمم نيرو از مهاربند به آن ها مي باشد.