بررسي تاثير رنگ در طراحي فضاهاي داخلي مراكز درمان و بازپروري

امروزه با در نظر داشتن مفاهيم روانشناسي محيطي، ضرورت توجه به اين مقوله در طراحي فضاهاي داخلي درماني در جهت دستيابي به يك فضاي مطلوب براي بيماران را بسيار مهم مي باشد. رنگ بر روحيه ي بيماران اثر انكار ناپذيري دارد. رنگهاي مناسب مي توانند وضعيتي بيافرينند كه درواقع درمان بخش است، بدين معني كه سبب اعتماد به نفس شده و ترس را از ذهن بيمار دور ميكند. هدف اصلي پژوهش بررسي تاثير رنگ در طراحي فضاي داخلي مراكز درمان و بازپروري مي باشد. اين مطالعه قصد دستيابي به ليستي از شاخص هاي تاثير رنگ در جهت ارايه و راهنمايي براي طراحان مراكز درماني دارد تا بتوانند در افزايش ميزان رضايت مندي بيماران و ارتقا كيفي محيط هاي درماني تاثيرگذار باشد. مقاله حاضر با رويكردي نظري و تئوري و روش توصيفي تحليلي به گردآوري داده ها با استفاده از مطالعات كتابخانه اي و اسنادي به تجزيه و تحليل مولفه هاي طبيعت در مراكز درماني اشاره دارد. رنگ ها داراي نقش اساسي براي بهبود شرايط محيطي ذارند،. از جنبه ي زيباييشناسي رنگ قادر است شرايط جذاب و خوشايندي براي افراد فراهم سازد. و باعث جذابيت و نشاط شود و سبب شود تا فرد در مراحل درمان بهبودي خود را سريعتر طي كند. و با استفاده از ويژگي هاي رنگ ميتوانيم در جهت رفع نيازهاي خاص افراد بكوشيم. اميد است نتايج حاصل از اين پزوهش گامي جهت ارتقا فيزيكي و فضايي مراكز درماني شود و باعث سياست ها و راهبردهايي جهت در اختيار قرارداشتن مديران و برنامه ريزان و معماران باشد.