معيار ها و شاخص هاي به كارگيري روانشناسي محيطي رنگ و كاربرد آن در طراحي و كاربري اراضي فضاهاي شهري

در دنياي امروز، هويت و خوانايي در اجزاي وعناصر و فضاهاي شهري كم رنگ شده است، به گونه ا ي كه نتيجه ي اين امر در آشفتگيهاي روحي شهروندان، از بين رفتن روحيه ي سرزندگي و به تبع آن كم رنگ شدن ارتباطات اجتماعي در شهرها مشهود مي باشد. شايد بتوان گفت كه يكي از كليدي ترين عناصر در اين مسيله، فقر رنگ و عدم انتخاب صحيح و مناسب رنگ در طراحي ها ي شهر ياست. هدف از اين تحقيق پي بردن به معيار ها و نحوه ي كاربرد روانشناسي محيطي رنگ در طراحي فضاهاي كالبدي شهر ها است . براين اساس اين پرسش مطرح مي شودكه : رنگ هاي مورد استفاده در طراحي مناظر شهري بر چه اساسي انتخاب مي شدند در ا ين پژوهش روش تحقيق ، توصيفي - تحليلي و ابزار گردآوري داده ها از نوع كتابخانه اي و اسنادي است.يافته هاي تحقيق نشان ميدهد رنگ هاي مورد استفاده در شهر هاي ما بر پايه ي هيچ گونه اصول و ضوابط استاندارد و مدوني انتخاب نشده اند و رو يكرد سليقه اي رنگ در طراحي فضاهاي شهري حاكم مي باشد. در نتيجه مي توان گفت كه بايد نگرش ما بيشتر به سوي استفاده از تركيب ها رموني گونه ي رنگها در طراحي هاي شهري جهت داشته باشد تا استفاده يكنواخت از يكسري رنگهاي مشخص، تا بتوان با ايجاد نقش اصلي رنگ در طراحي هاي شهري به تقويت حس تملك و تعلق افراد به جامعه شهري و متعاقب آن به پايداري فضاهاي شهري و چه بسا به توسعه ي پايدار شهري رسيد و اين امر بدون ايجاد مديريت بني اديدر مبحث رنگ و به كارگيري افراد متخصص آشنا با كمپوز يسيون رنگ در زمينه ي طراحي مناسب در شهر ميسر نمي گردد.