نقش نور و رنگ در طراحي موزه با رويكرد زيباشناسي

در اين مقاله هدف اصلي ارايه راهكار جهت طراحي موزه به صورت عمومي بر اساس رويكرد زيباشناسي نور و رنگ مي باشد كه اصولا در طراحي موزه ها مهمترين فاكتور از لحاظ بصري و جذب و راهنمايي مخاطبان با توجه به كاربري هاي مختلف فضا ها اصول بازي با رنگ و نور ها مي با شد . دو مبحث زيبا شناسي نور و رنگ همان چيزيست كه مخاطب را در بازديد از فضا هاي مختلف از شروع تا انتها ياري مي كند .لذا اصول كاربري هر كدام بسته به ديد و شعا ع طراح مي تواند متفاوت و بر اساس ايديولوژي طراح مربوطه و با توجه به فاكتور كاربري فضا ها مي باشد. جداي از قوانين ايديولوژيك معمار مربوطه يك سري قوانين پايه در هر فضا هايي وجود دارد كه براي مخاطبين يك پيام واحد را به همراه دارد و آن استفاده بهينه از دو عنصر زيبا شناسي نور العين مي باشد. كه در نهايت در ذهن مخاطبين خاطرات خوبي را مي تواند به ارمغان آورد. در اين مقاله به صورت اجمال سعي گرديده فاكتور هاي نور و رنگ را در معرفي مكان موزه برجسته تر نمايان كنند .