آسيب شناسي روش هاي متداول ساختمان سازي كشور و مقايسه با روش هاي صنعتي سازي

كشور ايران همواره شاهد بروز حوادث و بلاياي گوناگوني همانند زلزله ، سيل و ... است. عدم مقاومت ساختمان ها به خصوص ساختمان هاي مسكوني به دليل بي كيفيتي ، رخدادهاي ناگوتر و جبران ناپذيري را در پي دارد در حالي كه در كشورهاي پيشرفته جهان به دليل بهره گيري از راه كارهاي اصولي و روش هاي مناسب در بالا بردن مقاومت ساختمان ها هيچ گاه تلفات انساني ناشي از حوادث طبيعي و غير طبيعي به اندازه ايران نيست. از ديگر مسائل كيفي در زمينه مسكن، لطمه زدن به منابع ملي در قالب هدررفت مصالح و انرژي است. امروزه ميزان مصرف انرژي در ساختمان هاي سطح كشور چند برابر كشورهاي پيشرفته يوده از نظر استاندارد بسيار پايين تر از ميانگين استانداردهاي بين المللي است. استفاده از مصالح نامناسب و وجود نواقص ساخت در زمينه انواع مصالح و به خصوص عايق هاي حرارتي در روش هاي رايج سبب گرديده تا هدر رفت انرژي يكي از مهم ترين معايب آن ها به شمار آيد. مجموعه اين عوامل يافتن شيوه هاي كارآمد و نوين براي ساخت و ساز مسكن و تغيير در روش هاي كنوني ساخت را به امري اجتناب ناپذير تبديل مي كند در اين تحقيق به بررسي پاره اي از اين معايب و مقايسه با روش هاي صنعتي ساختمان سازي و ارائه راه كار در اين خصوص مي پردازيم.