بهينه سازي سه بعدي روش چتري با بررسي اثر پارامترهاي مقاومتي خاك

عموما در مناطق شهري به علت مستولي بودن شرايط زمين ضعيف و بخاطر مسائلي نظير ترافيك، حمل و نقل و طرح ريزيتجهيزات تونل ها عمدتا در اعماق كم حفر مي شوند. از طرف ديگر تونل ها بايد به نحوي ساخته شوند كه كمترين ميزان تخريب را براي سازه هاي سطحي به همراه آورند. بهواسطه عمليات حفاري عمدتا در ناحيه تاج تونل در جبهه حفاري توده خاك يا سنگ دچار ريزش مي شود كه براي جلوگيري از اين حادثه بايد عمليات پيش تحكيم در اين نواحي صورت گيرد. هدف از اين روش افزايش پايداري جبهه كار ، محدود كردن و كاهش ميزان نشست و جلوگيري از گسيختگي محدوده بالاي جبهه حفاري مي باشد. با استفاده از نصب لوله و تزريق بتن در آن به صورت چترگونه در ناحيه بالاي سقف مي توان خطر ريزش را كاهش داد و ناحيه ناپايدار سقف تونل را در حين حفاري كنترل كرد. با بررسي حفاري تونل و اعمال سيستم نگهدارنده چتري با استفاده از تحليل هاي سه بعدي به روش عددي به صورن پيوسته براي پارامترهاي مقاومتي (چسبندگي ، زاويه اصطكاك داخلي، مدول الاستيسيته و ضريب پواسون) مي توان حالت بهينه اي براي نصب نگهدارنده ها يافت.