استخراج و آناليز نيمه اتوماتيك مگا- لندفرمهاي بياباني بر اساس داده هاي رقومي ارتفاعي SRTM ( مطالعه موردي كويرهاي لوت ايران و كايدام چين)

ياردانگها و تپه هاي ماسه اي مناطق فراخشك يكي از جالب ترين لندفرمهاي آبي - بادي مناطق بياباني هستند كه شناخت و پهنه بندي ژئومورفومتريك آنها با توجه به عدم امكان بازديدهاي ميداني و دسترسي به منطقه داراي دقت مطلوبي نخواهد بود. در اين مطالعه ياردانگها و تپه هاي ماسه اي دشت لوت در ايران و كايدام چين با توپوگرافي هاي ويژه و خاصشان، به وسيله يكي از روشهاي شبكه هاي عصبي مصنوعي تحت عنوان الگوريتم خودسازمانده مطالعه و طبقه بندي گرديد. داده مورد استفاده در اين طبقه بندي مدل رقومي ارتفاع 90 متري SRTM است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه منطقه ياردانگهاي كايدام چين با 8 كلاس متمايز نسبت به نقشه 7 كلاس منطقه لوت داراي پيچيدگيهاي بيشتري در قسمت تيغه هاي باردانگي است در حاليكه اين منطقه در لوت كلاسهاي متناسبي ايجاد كرده است و همچنين جزييات پيچيده ياردانگهاي والي شكل كايدام نسبت به يارانگهاي دوكي لوت باعث شده كه در اين منطقه جزييات ديگري از پارامترهاي ورودي مثلا جهت شيب، در تقسيم بندي نهايي موثر واقع شود. بلوغ تپه هاي ماسه اي در ارگ لوت به دليل منبع ماسه بالا و پادهاي چند جهته آن نكته ديگري است كه در اين مطالعه به آن پرداخته شده است اگر چه به نسبت تشابه بالاتري در بخش تپه هاي ماسه اي اين دو منطقه قابل مشاهده است، لكن درصد كلاسهايي همچون شانه و دماغه شيب در دو منطقه مسئله قابل توجهي است كه مربوط به جهت باد و ناهمواري بستر و منبع ماسه منطقه است. بطور كلي شبكه خودساز مانده به عنوان يك الگوريتم نظارت نشده شبكه هاي عصبي مصنوعي در تلفيق پارامترهاي مورفومتريك براي آناليز نيمه اتوماتيك لندفرمهاي بيابان و تحقيق در علل تفاوت عوارض مشابه در مناطق مختلف بسيار كارآمد مي باشد.