بررسي اثر نحوه استقرار لبه جهت تعيين تابع انتشار لبه در يك تصوير ماهواره اي

به دليل محدوديت هايي كه در يك سيستم تصوير برداري ماهواره اي موجود است، ممكن است يك تصوير سنجش از دوري دچار تار شدگي شود، اين ضعف ممكن است ناشي از محدوديتهاي موجود در هر يك از اجزاي سنجنده تصوير برداري، اتمسفر و ... باشد. يكي از روشهاي مرسوم در اندازه گيري و تخمين تابع انتشار نقطه اي استفاده از لبه هاي تصويري است. با فرض آنكه تابع انتشار نقطه اي يك سنجنده داراي توزيع گاوسي باشد، اثر تارشدگي در يك لبه ايده آل را مي توان با استفاده از تابع خطا نمايش داد. از آنجايي كه مي توان تابع انتشار نقطه اي را به صورت گسسته فرض كرد، بنابراين تخمين آن بر مبناي دو انحراف معيار كه معادل با ميدان ديد لحظه اي موثر (EIFOV) يكي در راستاي حركت پلت فرم و ديگري در راستاي اسكن هستند، انجام پذير است.