تحليل غير خطي اجزا محدود سازه هاي تونلي فرم و بررسي عوامل موثر در شكل پذيري و ضريب رفتار آنها

در سيستم هاي سازه اي تونلي- فرم كه بارهاي جانبي و ثقلي وارده توسط عملكرد مركب ديوارهاي برشي و سيستم دال تخت بتن آرمه انتقال مي يابد به دليل امكان جايابي بازشوها در نقاط مختلف پلان برخي محدوديت هاي موجود معماري نيز برطرف مي گردد. سهولت در اجرا و همچنين عملكرد مطلوب اين نوع سيستم سازه اي در زلزله هاي گذشته استفاده از آن را در ساختمان هاي با ارتفاع متوسط و بلند با رشدچشمگيري مواجه نموده است. در برخي از آيين نامه هاي طراحي لرزه اي براي تخمين مقدار ضريب رفتار سازه، كه رابطه مستقيم با ميزان انرژي قابل جذب و شكل پذيري سازه دارد روابط شبه تجربي ارائه مي گردد كه نتايج مطالعات آزمايشگاهي حاكي از عدم دقت كافي آنهاست. در اين مقاله با استفاده از نتايج تحليل غير خطي بار- افزون ( Pushover) بر روي 12 نمونه از سيستم سازه اي مورد بحث كه توسط نرم افزار ABAQUSتحليل شده علاوه بر محاسبه مقادير ضريب رفتار اثر عوامل موثر در ميزان شكل پذيري و ضريب رفتار سازه نيز بررسي شده است. نتايج بررسي حاكي از ظرفيت مطلوب اين گونه سيستم هاي سازه اي و تاثير پذيري شكل پذيري آنها از عوامل مهمي از قبيل درصد نسبي ديوارهاي برشي و پارامترهاي هندسي مي باشد.