بررسي امكان پذيرش بتن خودتراكم حاوي ضايعات لاستيك به عنوان روش نوين بازيافت

امروزه بزرگترين معضل جوامع بشري و البته كشور عزيزمان مديريت پسماندهاي جامد مي باشد جنگل ها، رودها و صدها هكتار زمين ميزبان اين مهمانان ناخوانده بشر مي باشد و متاسفانه دفن زباله نيز هزازن مشكل زيست محيطي و بهداشتي براي انسان ايجاد مي كند چه اينكه بسياري از پسماندها تا صدها سال در طبيعت خواهند ماند. رشدجهاني صنعت اتومبيل و افزايش استفاده از اتومبيل به عنوان وسيله اصلي حمل و نقل باعث رشد چشمگير توليد تاير شده است و به تبع آن شاهد انباشته هاي بزرگي از تايرهاي مستعمل هستيم. يكي از روش هاي نوين بازيافت اين مواد به كارگيري آنها در بتن و ساير مصالح ساختماني است. در اين مطالعه آزمايشگاهي به منظور بررسي پذيرش اين نوع بتن 9 طرح اختلاط حاوي پودر و خرده لاستيك با نسبت آب به سيمان 0/42 تهيه شد و آزمايشات بتن تازه و مقاومت فشاري بر روي بتن سخت انجام گرديد. نتايج نشان داد با افزودن لاستيك سياليت، رواني و مقاومت فشاري در تمامي طرح ها كاهش مي يابد . نمونه هاي حاوي پودر و خرده لاستيك با درصدهاي پايين جايگزين شده با مصالح سنگي داراي افت مقاومت متري نسبت به درصدهاي بالاتر جايگزيني مي باشند.