بررسي نگرش و كنش والدين به تربيت جنسي فرزندان

هدف این پژوهش، بررسی نگرش و كنش والدین به تربیت جنسی فرزندان (دانش آموزان) بود كه با روش پیمایشی انجام شد. این پژوهش، در شهر مشهد با نمونه 247 نفری (5/29 درصد مرد و 6/67 درصد زن) صورت گرفت. داده ها با پرسشنامه 40سوالی در دو مولفه كلی نگرش و كنش گردآوری شد. میانگین نگرش (درطیف لیكرت با حداقل، عدد یك و حداكثر عدد سه) معادل69/2 و دركنش، 51/2 به دست آمد. یافته ها نشان داد بین نگرش مادران و پدران به تربیت جنسی تفاوت معنادار نبوده، اما در كنش به تربیت جنسی تفاوت، معنادار بود و مادران در مولفه های راهنماییهای ارائه شده در زمینه دین، اخلاق و آینده جنسی بیشتر از پدران مداخله می كردند. همچنین والدین با تحصیلات لیسانس و بالاتر نگرش مثبت تری به مولفه باور تربیت جنسی داشتند، در حالی كه والدین با همین تحصیلات در دو مولفه كنش تربیت جنسی یعنی رابطه والد- فرزندی و ارایه دانش،پایین تر ازسطوح تحصیلی دیگر بودند. سطح مطلوب دراین پژوهش، به طور معنادار بالاتر بودن از نقطه برش 75درصدی (x=2.5=) بود. طبق یافته ها، نگرش والدین در سطح مطلوب و كنش آنان در سطح نسبتا مطلوب قرار داشت. به بیان دیگر بین نگرش وكنش والدین به تربیت جنسی تفاوت معنادار _ به نفع نگرش- بود. بر خلاف تصور غالب كه آموزش های مربوط به تربیت جنسی با مقاومت والدین مواجه خواهد شد، براساس این پژوهش مشخص گردید اكثریت والدین آمادگی نسبی لازم جهت ارائه این آموزش ها به دانش آموزان را دارند. درعین حال لازم است برای گروه اقلیت مخالف، قبل از شروع آموزش ها جلسات توجیهی تدارك دیده شود