راهكارهايي اجرايي به منظور بهينه سازي كارگاههاي شاليكوبي برنج

بدليل حساسيت قابل توجه دانه هاي برنج برداشت شده به تغييرات رطوبت و دماي محيط، فرآوري و تبديل اين محصول داراي مخاطرات زيادي در مراحل مختلف منجمله مرحله خشك كردن و فرآوري مي باشد. توليد صنعتي اين محصول در كشورهاي پيشرو در جهان منجمله هند و پاكستان توانسته است تا حد قابل ملاحظه اي از ضايعات موجود و هزينه هاي توليد بكاهد و همين امر موجب شده تا اين دو كشور بازارهاي جهاني برنج را بطورقابل ملاحظه اي در اختيار بگيرند. عمده شاليكوبي هاي كشور ما در استانهاي گيلان و مازندران متمركز بوده و عمليات مشابهي در رابطه با فرايند تبديل برنج در آنها انجام مي شود. استفاده از دستگاهها و سيستم هاي قديمي ومستهلك موجب تحميل خسارات قابل توجهي ( 20 تا 25 %) به زارعين و توليد كنندگان برنج ميشود. عدم ارزيابي فرايند تبديل شلتوك، انرژي مصرفي و دستگاههاي مورد استفاده، فقدان سيستمهاي صنعتي توليد و اصرار به ادامهتوليد به روش سنتي و بعضاً اجبار در كاربرد دستگاههاي فرسوده، غير استاندارد و فاقد كيفيت مناسب درايستگاههاي شاليكوبي موجب تحميل ضررهاي هنگفتي به شاليكوبان و مانعي بر سر راه خودكفايي اين محصول شده است. در كنار اينها عدم بهره برداري از تكنيك هاي كاربردي فرآوري برنج نظير پاربويلينگ در فرايند تبديلارقام پرمحصول و عدم فرهنگ سازي در تغيير ذائقه مصرف كنندگان مانع از ثبات بازار و رونق اقتصادي مناسب اين بخش شده است. در راستاي بهبود فعاليت فرآوري برنج ، نوسازي و اصلاح كارگاههاي موجود شاليكوبي درجهت كاهش ضايعات محصول به كمتر از 5% مي توان از الگوهاي موفق صنعتي استفاده نمود و بعنوان راهكار پيشنهادي در سه مرحله به اجراي آن اقدام كرد. يكي از اين الگوهاي مناسب، طرح موفق ارتقاء سطح كارگاه هايقطعه سازي در صنايع خود رو سازي بود. در اين الگو با ايجاد سيستمهاي مهندسي كيفيت و كنترل فرايند ضمن كاهش مصرف انرژي و هزينه هاي توليد موجب ارتقاء سطح كارگاههاي توليدي و بهبود قابل توجه كيفيت محصول شد. تشريح مطالب فوق دراين مقاله به تفصيل مورد بحث واقع شده و در خاتمه راهكارهاي لازم جهت بهينه سازي شاليكوبي هاي برنج ارائه خواهند شد